Ontmoeting met leerling Yaw / Meeting with student Yaw

English below

Het bed was goed, in het onooglijk kamertje, dus we hebben best goed geslapen. Omdat we pas om 1 uur bij Yaw op school moeten zijn, rijden we eerst naar Kumasi om in te checken voor ons volgende bestemming. Kennedy, een kennis uit Ghana, heeft voor ons deze reservering gedaan. Ook hij is bij verschillende hotels geweest omdat alles vol was. Stef rijdt want na de val gaat mij dat voorlopig niet lukken. Hier hebben we ontbeten en Kennedy ontmoet. Marjo van Kilsdonk (Dames van de Zijden Draad) had een koffer met spullen voor hem meegegeven, die hij vervolgens weer zal verdelen onder diverse families in zijn dorp. In het hotel hebben we een Ghanees hotel ontbijt genuttigd. Toast met gebakken ei, een beetje groente en een half knakworstje in schijfjes. En natuurlijk Nescafé!

Terug naar Agona. In de hoofdstraat staat de school al aangegeven. ASTEC (Agona Senior High Technical School) linksaf. Al snel zien we het scholencomplex liggen. We kunnen zo het terrein oprijden en parkeren de auto onder een grote boom. Voor wie wij komen? Tja, dat is even lastig want in Ghana heeft iedereen verschillende namen en welke gebruikt Yaw op deze school. Bij de naam Quashie gaat er een belletje rinkelen. Ik herken Yaw van de foto’s die hij heeft gestuurd. Het is heel leuk om hem nu live te zien en mee te maken. Zijn vriend Seth is er ook bij. Ook hem herken ik van foto’s. We strijken neer op een bankje onder een indrukwekkende boom. Al snel komt een docent onze kant op. Hij heeft aan Yaw les gegeven en is erg op hem gesteld. Yaw is een goede leerling, is betrokken bij de school en doet goed zijn best. Hij is erg over Yaw te spreken. Ik ben blij te horen dat mijn vermoeden klopt. Yaw heeft het ook naar zijn zin op school, dat zie je gewoon. Hij heeft een heel vriendelijke en toegankelijke uitstraling. Hij is bescheiden maar niet verlegen. Op iedere vraag krijgen we uitgebreid antwoord. Dat vind ik heel bijzonder want Ghanese leerlingen hebben de neiging om een vraag alleen met ja of nee te beantwoorden. Als ik hem vraag welke studie hij graag hierna wil gaan doen, gaan zijn ogen glimmen en is het volmondig, Architectuur. Er is geen twijfel mogelijk, dit is zijn toekomstdroom.

Yaw leidt ons rond op de campus en Seth loopt met ons mee. Het ziet er allemaal erg verzorgd uit. We mogen overal komen behalve bij de slaapzalen. Jongens en meisjes slapen gescheiden. We lopen wel langs de slaapzalen en zo rustig als het bij de jongens is, zoveel lawaai is er bij de meisjes. ‘Het lijkt wel een kippenhok’, is hier echt van toepassing. We ontmoeten nog een docent en ook hij is erg over Yaw te spreken. Ook bespreken we de mogelijkheden van een studiebeurs in Ghana. Dat is eventueel misschien wel mogelijk maar daar zitten heel veel haken en ogen aan. Er gaat een lange periode overheen en een leerling moet het toch eerst zelf betalen en krijgt het achteraf misschien terug. Ik hoop van harte dat we vanuit Nederland zijn studie kunnen bekostigen want het is zonde als deze jongen niet verder kan studeren.

Om half 4 nemen we hartelijk afscheid. Seth en Yaw draaien zich nog eens om, om uitgebreid te zwaaien en dan lopen ze samen al pratend naar hun slaapzaal.

The bed was good, in the unsightly room, so we slept quite well. Because we don’t have to be at Yaw’s school until 1 o’clock, we first drive to Kumasi to check in for our next destination. Kennedy, an acquaintance from Ghana, made this reservation for us. He also went to several hotels because everything was full. Stef is driving because after the fall I won’t be able to do that for a while. Here we had breakfast and met Kennedy. Marjo van Kilsdonk (Dames van de Zijden Draad) had given him a suitcase with stuff for him, which he will then distribute to several families in his village. In the hotel we had a Ghanaian hotel breakfast. Toast with fried egg, a little vegetable and half a sliced sausage. And of course Nescafé!

Back to Agona. In the main street the school is already signposted. ASTEC (Agona Senior High Technical School) to the left. Soon we see the school complex. We can enter the grounds and park the car under a big tree. Who are we coming for? Well, that’s a bit tricky because everyone in Ghana has different names and which one does Yaw use at this school? The name Quashie rings a bell. I recognize Yaw from the pictures he sent me. It is very nice to see and meet him live now. His friend Seth is here, too. I recognize him from pictures too. We sit down on a bench under an impressive tree. Soon a teacher comes our way. He taught Yaw and is very fond of him. Yaw is a good student, is involved with the school and does his best. He is very fond of Yaw. I’m glad to hear that my thoughts are correct. Yaw’s having a good time at school too, you can see that. He’s very friendly and accessible. He’s modest but not shy. We get detailed answers to every question. I think that is very special because Ghanaian pupils tend to answer a question only with a yes or no. When I ask him which study he would like to do next, his eyes start to shine and it is full stop: Architecture. There is no doubt, this is his dream for the future.

Yaw leads us around campus and Seth walks with us. It all looks very neat. We’re allowed anywhere but the dormitories. Boys and girls sleep separately. We do walk past the dormitories and as quiet as it is with the boys, there is so much noise with the girls. We meet another teacher and he too is very enthusiastic about Yaw. We also discuss the possibilities of a scholarship in Ghana. That might be possible, but there are a lot of obstacles on that. It takes a long period of time and a student first has to pay for it himself and maybe gets it back afterwards. I sincerely hope that we can finance his studies from the Netherlands because it’s a shame if this boy can’t continue his studies. At half past four we say goodbye. Seth and Yaw turn around again, wave extensively and then they walk to their dormitory together while talking.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.